ประสาทการรับรู้ กลิ่นของมนุษย์เป็นสัมผัสที่ตรวจจับได้ดี
แต่ในโลกยุคใหม่ โดยเฉพาะในประเทศที่มีสิ่งอำนวยความสะดวกสบายมากมาย มีวิถีชีวิตที่ปกติสุข
การฝึกฝนในเรื่องของการระวังภัย ในด้านการใช้งานประสาทสัมผัส กลับกลายเป็นสิ่งที่ผู้คนในสังคมเมือง ไม่เท่าทันเรียนรู้
รวมถึง หลายต่อหลายคนละเลยความสนใจ ออกห่างความสามารถทางสัญชาติญาณทางธรรมชาติจนเสื่อมลงขาดการบริหารระบบประสาทสัมผัสในส่วนนั้น
การฝึกฝนการพิสูจน์กลิ่น อันที่จริงแล้วสามารถฝึกฝนได้จากกระบวนการง่ายๆ นั่นก็คือการสังเกตุและจดจำ
เปรียบไปเหมือน ภรรยาที่หึงหวงสามี พอจิตให้ความสำคัญต่อสามี ก็จึงตั้งใจจำ กลิ่นเสื้อของสามี และพิสูจน์กลิ่นได้ว่าไป เกเรที่ไหนมาบ้างหรือไม่
การฝึกฝนการพิสูจน์กลิ่นนั้น ต้องเริ่มจากปรับทัศนคติความตั้งใจของตนเองใหม่
มีความสังเกตุ รับรู้ใส่ใจ เรื่องของกลิ่นที่มีผลต่อความปลอดภัยของชีวิตและทรัพย์สิน
โลกนี้มีกลิ่นที่เกี่ยวข้องกับความปลอดภัย ของสุขภาพ ชีวิต และทรัพย์สิน หลายรูปแบบ ตั้งแต่เรื่องเล็กๆทั่วไป ไม่ว่าจะเป็นกลิ่นแก๊ส กลิ่นน้ำมัน ไปจนถึงระดับของการเรียนรู้ที่เชี่ยวชาญขึ้นอย่างเช่น กลิ่นจากพืช กลิ่นสารเคมี สารระเหย กลิ่นดินปืน กลิ่นดินระเบิด กลิ่นการเผาไหม้วัตถุที่ระบุแนวโน้มของชนิดวัตถุได้ กลิ่นยาเสพติด รวมไปถึงกลิ่นเหม็นเน่าที่ระบุแนวโน้มได้ว่าเหม็นเน่าอะไร
กลิ่น นั้นเป็นสิ่งละเอียดบ้างปะปนด้วย โมเลกุลเล็กๆ อณูเล็กๆ ไม่ว่าจะเป็นจากพืชหรือจากสารเคมี ที่มีพิษ มีภัยต่อร่างกาย
ผู้ที่รับรู้กลิ่นนั้นได้ จากระดับที่ไกลที่สุดจางที่สุด ย่อมรอดจากการเข้าสู่ระดับที่ใกล้หรือเข้มข้น
หรือแม้แต่กลิ่นของ สภาวะแหล่งเชื้อไวรัส เชื้อโรค เชื้อรา เชื้อแบคทีเรีย ผู้ที่ประสาทสัมผัสไวย่อมลดความเสียหายหรือแม้แต่ปกป้องได้ก่อน
นอกจากนี้แล้ว ผู้ที่สัมผัสได้ถึงกลิ่นปฏิกริยาของการสะสมความร้อน การเผาไหม้ที่เล็กมากก่อนจะลุกลาม คนผู้นั้นย่อมสามารถเข้าระงับเหตุอัคคีภัยได้ หรือหนีออกก่อนสถานการณ์ได้
กลิ่นของแก๊ส กลิ่นของวัตถุไวไฟ วัตถุระเบิด เองก็เช่นกัน สามารถเตือนให้ห่างไกลไม่เข้าใกล้บริเวณ หรือใช้ความระมัดระวังมากที่สุดหากจำเป็นเร่งด่วนต้องผ่านบริเวณ
ยุคสังคมสมัยใหม่ที่ผู้คนมากหลายมักคิดว่า อะไรทุกๆอย่างฝากไว้ที่หน่วยงาน ทางการไปทุกอย่าง นั้นเป็นความเข้าใจที่ผิด
โลกของเรายังมีสิ่งที่เป็นอันตราย ที่มาจากการก่อตัวของรายละเอียดเล็กๆ ที่นำมาซึ่งภัยใหญ่หลวงได้ โดยที่เกินความสามารถของรัฐบาลใด จะปกป้องประชาชนได้ฉับไวครอบคลุมเท่าทัน
การฝึกฝนรับรู้กลิ่นนั้น ก็เป็นอีกเรื่องหนึ่ง ที่ควรฝึกฝนเพื่อเป็นประโยชน์กับตนเองและคนรอบข้าง
การฝึกฝนนั้นควรต้องใช้วิจารณญาณการฝึกที่เหมาะสม มิใช่ไปฝึกดมสารพิษสารอันตราย ฝึกดมแหล่งเชื่อโรค มลพิษไปทั่ว นั่นเป็นวิธีที่เลวร้ายนำพาความวิบัติยิ่ง
การฝึกนั้น ควรมีความฉลาดปรับประยุกต์ได้ในการฝึก ใช้ประสบการณ์ที่พบเจอโดยไม่ทันเลี่ยงหลบ นำมาจดจำ หรือใช้การได้กลิ่นเจือจางระยะไกล ได้กลิ่นของสารประกอบบางอย่าง และจับทางได้ถึงองค์รวมของกลิ่นนั้นโดยไม่จำเป็นต้องดมไปทั้งหมด เหล่านี้เป็นต้น